Ünyeli |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Eller yarim dedikçe
Yanar benim yüreğim
Yaylânın çimeninde
Atım yok ki yayılsa
Kalk gidelim sevdiğim
Baban yok ki darılsa
Gemi geliyor gemi
Denizi yara yara
Alacağım kız seni
Başına vura vura
Oy yaylâlar yaylâlar
Otunu yesin mallar
E kız senin yüzünden
Nedir çektiğim hallar
Yağmur yağıyor yağmur
Abamı giyeceksin
Alıp ta ihtiyarı
Babamı diyeceksin
Hey Ordu güzel Ordu
Yokuşu beni yordu
Şu Ordu'nun içinde
Gönlüm sana vuruldu
|
Bir cigara ver bana
Bak dumana dumana
Ne ben öldüm kurtuldum
Ne sen geldin imana
Fındık toplarım fındık
Dallarını kırmadan
Gel buradan kaçalım
Annen bizi duymadan
Başımı alıp diyar diyar gidersem
Çekek yarimin fıraklarını
Gönlümün derdini beyan edersem
Dağlar da kaldırmaz meraklarımı
Bağı melâhatta nevhinalı gül
Kameti karanfil kâkülü sümbül
Diş inci, dil mercan, sözleri bülbül
Goncaya benzettim dudaklarını
Bir yere gitmeye kalmadı mecal
Bize hail oldu fenusu hayal
Tutuşmağa gelmiş pervane misal
Dolaşır gezerim sokaklarını
(Tıflı) mahsun gönlü bekam edersem
Meramı hâsıl olur, ikram edersem
Visali yar ile bayram edersem
El dursun öpeyim yanaklarını
|
|
|
|
|
|
|
|
Bugün 19 ziyaretçi (22 klik) kisi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|